News
کتاب روابط عمومی دانش محور و مدیریت محتوا رونمایی شد
۲۲ / ۹ / ۱۳۹۶

شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-  در آیین افتتاحیه چهاردهمین کنفرانس بین المللی روابط عمومی ایران، کتاب روابط عمومی دانش محور و مدیریت محتوا کار مشترک حسن بشیر و مهدی باقریان رونمایی شد.

 

به گزارش ستاد خبری کنفرانس، این کتاب 170 صفحه ای در قطع وزیری توسط انتشارات کارگزار روابط عمومی منتشر شده است.


 این کتاب دارای 10 مقاله علمی و پژوهشی بشرح ذیل است:


مقاله اول: سعیدرضا عاملی – استاد گروه ارتباطات و مطالعات آمریکای – دانشگاه تهران تحت عنوان «سطوح دانش روابط عمومی جدید و تحولات فناوری های نوین مدیریت دانش»، به رابطه سطوح دانش روابط عمومی با مدیریت دانش می پردازند.


صفت جدید در عنوان روابط عمومی جدید مرتبط است با پیوند روابط عمومی با فناوری های جدید یا روابط عمومی برآمده از دانش فناورانه و مهارت های جدید مرتبط با فناوری های ارتباطی همزمان است. فناوری های ارتباطی همزمان با اختراع ابتدائی تلگراف در 1726 آغازشد و در نیمه اول قرن نوزدهم با مورس (1836) و سپس تلفن (1870)، ماشین فاکس (1843) ویدئو تلفن، تلفن تصویری (1969)، ، ارپانت (1963)، اینترنت (1980)، دیوایس های هوشمند (1982) ظهور وب سایت جهانی (1990)اینترنت همه چیزها (2013)و ایده یگانگی فناورانه (2012 تا 2040)قلمرو فراگیری برای ارتباطات فردی و عمومی همزمان فراهم آورد .


تحولات فناوری ارتباطی خصوصا تحولات مرتبط با فضای مجازی در در قرن بیستم و دو دهه اول قرن بیست و یکم که در نیمه دهه دوم آن قرار گرفته ایم بسیار وسیع و تحولی بوده است. فناوری هایی که با تلگراف در قرن هجدهم امکان ارتباط همزمان با فرامحل را فراهم آورده، امروز به سطح ارتباطات متنی، صوتی-تصویری فراگیر و انجام همه تراکنش های مالی، اداری و عملیات اجرائی اعم از حوزه های مرتبط با بخش صنعت، کشاورزی و خدمات را فراهم آورده است. صنعت فراگیر مجازی، گستره ای از حضور مداخله ای در عملیات حرفه ای را فراهم کرده است که از حوزه های حمل و نقل گرفته، تا مدیریت راه ها، دریاها و هوا را شامل شده است و حتی وارد مدیریت هوشمند فرایندهای مرتبط با امور پزشکی، تولید ات صنعتی، مدیریت هوشمند محیط کار، مدیریت هوشمندخانه، تفریحات و سرگرمی ها شده است. این امکان فراگیر ارتباطی و عملیاتی مرتبط با همه عرصه ها و لایه پیچیده زندگی امروز امکان حضور در همه جا و با همه کس و برای مقاصد و اهداف مختلف با الگوریتم متکثر و متنوع "به اشتراک گذاری دانش " را فراهم آورده است. در این عرصه بزرگ ارتباطی و تحول عظیم در ارتباطات عمومی بطور عام و روابط عمومی بطور خاص و روابط عمومی شخص شده بطور اخص، قلمرو دانش روابط عمومی توسعه جدی تر پیدا کرده است که اقتضاء می کند بازتعریفی نسبت به روابط عمومی و دانش های مرتبط و نقش آفرینی روابط عمومی در داده کاوی، مدیریت داده و مدیریت دانش پرداخته شود. فناوری واقعیت مجازی و توانائی های تبدیل امر مجازی به واقعیت و تبدیل واقعیت به امر مجازی، عرصه این ارتباط گسترده را از یک "ارتباط از راه دور" به "ارتباط نزدیک" تبدیل کرده است.


باید توجه داشت که "مدیریت دانش روابط عمومی" هم به حوزه داده کاوی مربوط می شود و هم به حوزه علوم اطلاعات و هم مرتبط با فناوری های نوین اطلاعات و ارتباطات است که منجر به اشتراک گذاری دانش سازمانی، شبکه ای سازی دانش و در دسترس قرار دادن لحظه ای دانش و همچنین "تامین فوریت های دانش های" مرتبط با همه ذی نفعان است.


با این نگاه با “دانش چند سطحی و بین رشته ای جدیدی" برای "روابط عمومی جدید" مواجه هستیم که هم باید به ابعاد دانشی ارتباطات فردی و عمومی جدید توجه کند و هم به ابعاد شناختی و کرامتی که به نوعی مرتبط با حقیقت انسان یا تامین کننده نیازهای فطری انسان است و هم توانائی به مشارکت درآوردن بهینه دانش را داشته باشد. لذا در یک نگاه اولیه می توان دانش روابط عمومی جدید را مرتبط با مجموعه ای از دانش ها و توانائی های دانست که در 12 سطح قابل دسته بندی است: 1)دانش انسان شناسی که ناظر بر حقیقت انسان باشد، 2) دانش و اطلاعات عمومی و تخصصی ارتباطات و رسانه های جدید، 3)توانائی بهره گیری متناسب از قابلیت های ارتباطات حضوری و غیر حضوری، 4) توانائی ایجاد فضای سازگاری گروهی، بین گروهی و بین فردی، 5) مهارت های حرفه ای متناسب با فناوری های جدید، 6) اشراف حقوقی مرتبط با فناوری های جدید در جهت دفاع از ذی نفعان، 7) قدرت تحلیل راهبردی دو فضایی مرتبط با حوزه وظایف و ماموریت های سازمان و 8) تامین کننده مسئولیت اجتماعی سازمان در فضای واقعی و مجازی نسبت به همه ذی نفعان و البته 9) دانش و مهارت مدیریت دانش و اطلاعات سازمان و 10) دانش بازاریابی و توسعه ارتباطات ملی، منطقه ای و بین المللی، 11) ظرفیت سازی نظامند در به مشارکت در آوردن دانش و در نهایت 12) تامین دسترسی آزاد به اطلاعات و دانش سازمانی است.


رویکرد آموزش و پرورش به روابط عمومی جدید، می تواند این امر مهم را نهادینه نموده و امکان فرهنگی شدن روابط عمومی را که بنیان آن بر درک دیگری، احترام به همگان، تبادل موقعیت و خدمات رسانی بهینه نهاده شده است، را فراهم کنید.


مقاله دوم: حسن بشیر، استاد جامعه شناسی ارتباطات بین الملل و عضو هئیت علمی دانشگاه امام صادق (ع) و دبیر علمی کنفرانس بین المللی روابط عمومی ایران تحت عنوان «الگوی مدیریت دانش محور محتوای روابط عمومی» به موضوع محتوای روابط عمومی از منظر مدیریت دانش محور می پردازند.


محتوای دانش محور در روابط عمومی و بطور کلی در ارتباطات از اهمیت ویژه ای برخوردار است. روابط عمومی بدون محتوای مناسب که بر اساس اصول علمی و قابل فهم طراحی و تولید شده باشد، فاقد تاثیرگذاری است و در حقیقت، ماهیت وجودی آن قابل تردید است.


به اشتراک گذاری دانش با بکارگیری همه رویکردهای علمی و تجربی در حوزه روابط عمومی به یک امر لازم و ضروری تبدیل شده است که یکی از نمودهای مهم آن چگونگی ایجاد تناسب معنایی و کاربردی میان فضای واقعی و فضای مجازی به ویژه در تولید محتوای مناسب برای مخاطبان مختلف می باشد.


محتوای روابط عمومی، تنها تولیدات نوشتاری یا گفتاری و یا دیداری نیست، بلکه علاوه بر آن حداقل شامل محتوای های دیگری است که به شکل کلی عبارتند از: محتوای فکری-علمی، محتوای مدیریتی- تصمیم گیری، محتوای نوشتاری، شنیداری و دیداری، محتوای فرهنگی- ارتباطی، و محتوای اخلاقی- معنوی.


در این مقاله تلاش شده است که پنج محتوای مزبور مورد بررسی قرار گیرند و نهایتا مدلی برای مدیریت دانش محور محتوای روابط عمومی ارائه گردد.

مقاله سوم: سید بشیر حسینی، مدیر گروه علوم نوین رسانه و عضو هیأت علمی دانشکده ارتباطات دانشگاه صداوسیما، تحت عنوان «محتوای پیام و سواد رسانه ای» به رابطه محتوای پیام و سواد رسانه ای می پردازند.


با ظهور رسانه‌های فردی به موازات رسانه‌های جمعی و ایجاد محبوبیت رسانه‌های نوین در عموم مخاطبان و بهره‌برداری فزاینده از شبکه‌های اجتماعی، نه تنها سپهر رسانه‌ای جهان، بلکه مناسبات متعددی دستخوش تغییرات عمده‌ای شده‌اند. از یکسو فرایند «فرسایش حاکمیت ملی» تسریع و از سوی دیگر «رشد فردی و توانمندسازی جمعی» تسهیل شد و با کاهش قدرت دولت‌ها و افزایش توانمندی ملت‌ها، از «فاصله قدرت» کاسته شده است. در چنین فضایی است که توانمندی مخاطب اگر با هوشمندی و مدیریت مناسب همراه نشود، به ضد خود بدل می‌شود. از اینرو «سواد رسانه‌ای» نقشی بی‌بدیل در تقویت توأمان نگاه نقاد و مدیریت مصرف رسانه‌ای ایفا می‌کند. مخاطب فعالی که مسلط به سواد رسانه‌ای و مسلح به فنون خلق و دریافت رسانه‌ای است، روابط عمومی را به چشم «چشم سوم» خود و در ساختاری «نیمه‌مستقل» توقع می‌کند؛ نه این‌که جایگاه و رسالت مسئول روابط عمومی را به مثابه زبان سازمان و سخنگوی «غیرمستقل» دریابد، که اگر چنین استنباطی کند، در گزینشگری و ادراک انتخابی خود، مقاومت اجتماعی را سرلوحه قرار داده و مواضع روابط عمومی را «سوگیرانه» ارزیابی می‌کند. به تعبیر دیگر اگر روابط عمومی به جای آن‌که «پیش‌ران» و یا لوکوموتیو محرک سازمان باشد، به واگنی سنگین و تأخیری بدل شود، نه تنها گوی سرعت که گوهر صحت را هم در تحلیل «مخاطب فعال» از دست می‌دهد. مخاطبِ مُشرف به پنج‌گانه سواد رسانه‌ای با شناخت مناسب و متناسب از فرستنده پیام و جریان‌های رسانه‌ای، فنون اقناع و اثرگذاری پیام، رسانه‌شناسی و بسترهای حاکم بر آن، دیگر رابطه‌ای «عمودی»، «یکسویه» و با «فاصله قدرت زیاد» با روابط عمومی نخواهد داشت و خود در تولید محتوا و تحلیل پیام، مستقلاً در حکم یک «روابط عمومی فردی» نقش ایفا خواهد کرد.

مقاله چهارم: سید حسین قوامی، کارشناس ارشد علوم ارتباطات اجتماعی، تحت عنوان «تاثیر رسانه های نوین در تولید محتوا و انتقال پیام روابط عمومی» به تاثیرات رسانه های نوین در تولید محتوا و انتقال پیام روابط عمومی می پردازند.
امروزه با گسترش اینترنت و تلفو نهای هوشمند، رسانه های نوینی در اختیار کاربران قرار گرفته است که با رفع محدودیت های رسانه های
سنتی، اشکال جایگزینی را برای انتشار پیام ارایه می دهد. رسانه های جدید معمولا چند وجهی بوده و با درگیر کردن حواس بیشتری از مخاطب، تاثیرگذاری و غنای بیشتری دارند.


از طرفی ظهور رسانه های جدید موجب تغییر شکل تولید محتوا و دگرگونی فراگرد کدگذاری و کدگشایی پیام شده و دنیای ارتباطات را در جهت تایید جمله معروف هربرت مارشال مک لوهان مبنی بر اینکه «رسانه، همان پیام است » هدایت می کند.


تکنولوژی «واقعیت افزوده» یکی از کانال های نوین است که به صورت نرم افزار بر روی تلفون هوشمند یا تبلت نصب شده و می تواند در فضایی تعاملی به انتقال پیام بپردازد. بنابراین تولید محتوا و انتشار پیام در این رسانه نوظهور، با توجه به چند وجهی و تعاملی بودن این تکنولوژی می تواند حواس بیشتری از مخاطب را درگیر کرده و غنای بیشتری داشته باشد.


در این مقاله، تکنولوژی واقعیت افزوده گروه پتروپارس را که توسط روابط عمومی و امور بین الملل این گروه به منظور تشریح فعالیت های شرکت، تهیه و تولید شده است، مورد تحقیق و پژوهش قرار داده و چگونگی تولید محتوا و انتقال پیام در این تکنولوژی را مورد مطالعه قرار داده ایم.


این تحقیق به روش پیمایش و بر مبنای نظریه های«نشر نوآوری ها » و «غنای رسانه» انجام شد تا سهم نرم افزار واقعیت افزوده در آشنایی مخاطبان با فعالیت های گروه پتروپارس مورد سنجش قرار گیرد. براساس نتایج به دست آمده از آمار توصیفی و استنباطی، فرضیات تحقیق در خصوص سهم نوآوری و غنای رسانه در تولید و انتقال بهتر پیام توسط رسانه های نوین مورد تایید قرار گرفت.
 

مقاله پنجم: محمد جواد محسن زاده، کارشناس ارشد علوم ارتباطات اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تحت عنوان «روابط عمومی دانش محور و گرافیک اطلاع رسان» به رابطه گرافیک اطلاع رسان با روابط عمومی دانش محور می پردازند.


با آغاز هزاره سوم و توسعه و رشد فناوری های نوین اطلاعات و ارتباطات، با حضور و گستردگی رسانه ها در سپهر عمومی و همه شئون زندگی فضا، چارچوبی فراهم شده که آموزش، فرهنگ، سیاست، اجتماع و... انسان، حولِ محور ارتباطات، رسانه و در بستر فضای مجازی جریان می یابد. با توجه به مشغله زیاد انسان در عصر مدرن و نداشتن وقت کافی برای مطالعه محتواهای متنی، روابط عمومی ها به سبک جدیدی از ارتباط غیرکلامی و تصویری روی آورده اند که هم اکنون در سرتا سر دنیا در حال گسترش است.


ارتباطات گرافیکی با تکیه بر درک بالاتر داده های فراهم آمده به کاربران کمک می کند تا میزان بهره وری در دریافت و ارزیابی اطلاعات را افزایش دهند و نقش مؤثری را در روابط عمومی دانش محور دارد.


تحقیق حاضر با هدف بررسی و شناخت نقش گرافیک اطلاع رسان و خبری در تولید سبک جدیدی از محتوا و انتقال دانش توسط روابط عمومی ها و نقش آن در جذب پیام توسط مخاطبان روابط عمومی انجام شده است. در راستای رسیدن به این هدف، محقق با استفاده


از روش کیفی و مشاهده مشارکتی اطلاعات لازم برای نگارش مقاله را از طریق توصیفی، مشاهده آنلاین، پیمایشی وکتابخانه ای گردآوری و تألیف کرده است.


نتایج پژوهش صورت گرفته نشان می دهد با توجه به ساختار نوین ارتباطی در عصر ارتباطات و فناوری اطلاعات؛ روابط عمومی ها دارای کارکرد، فرصت، ظرفیت مناسب ونقش تأثیرگذاری در شکل گیری، سبک نوینی از اعتبار بخشی و مدیریت محتوا، پوشش مناسب رسانه ای در فضای مجازی و همچنین اهداف مختلف آموزشی، فرهنگی، تبلیغی و ایجاد و گسترش دانش را دارد.


گرافیک اطلاع رسان (Info Graphic) به جزئی جدایی ناپذیر از راهبرد روابط عمومی ها تبدیل شده که در انجام وظایف روابط عمومی، بخشی را به این نوع ارتباط اختصاص داده شده، بخشی که در حوزه های اطلاع رسانی، آموزش، تبلیغ، انتشار نتایج نظرسنجی و...، روابط عمومی ها و سازمان ها را یاری می رساند و منجر به تولید علم در قالب گرافیکی شده و باعث ترغیب و تشویق مخاطبان روابط عمومی، تولید علم و اقناع پیام های روابط عمومی می شود.
 

مقاله ششم: امیر سرکندی تحت عنوان «ضرورت بهره مندی از نرم افزارهای تحت دستگاه های هوشمند در راستای مدیریت محتوا در حوزه روابط عمومی» به رابطه نقش افزارهای هوشمند در مدیریت محتوا می پردازند.

آنچه که در مدیریت محتوا در روابط عمومی حائز اهمیت می باشد، عبارتند از: 1.تدوین استراتژی محتوای صحیح 2. به کارگیری فرآیندهای مناسب، 3. استفاده از ابزار صحیح و 4. نظارت بر بازخورد عمومی می باشد. دو فرآیند اول معمولا در تمامی سازما نها و شرکت ها مورد توجه قرار می گیرد، آنچه که موجب تمایز سازما نها در این حوزه می شود، به کارگیری ابزار مناسب و فرآیند بازخوردگیری مستمر از مخاطبان است که معمولا غفلت از آن باعث می شود علی رغم هزینه های بسیار، اثربخشی واحد روابط عمومی در سازما نها پایین باشد.


در این مقاله سعی کردیم در ابتدا اهمیت مدیریت محتوا در روابط عمومی در قالب مفهومی جدید با عنوان (B2P) Business to people را تشریح کرده و پس از آن اهمیت تعامل با مخاطب در مدیریت اذهان عمومی را با استفاده از ابزار فناوری جدید بررسی کنیم. با توجه به استفاده روزافزون افراد از دستگا ههای هوشمند، استفاده از بسترهای نوین ایجاد شده در راستای روابط عمومی ضروری به نظر می رسد.


نرم افزارهای تحت دستگا ههای هوشمند، از بهترین ابزار تعاملی عصر حاضر می باشند که اگر در راستای مقاصد روابط عمومی مورد استفاده قرار گیرند می توانند علاوه بر آنکه نقش یک ابزار مدیریت محتوا را برای سازمان ایفا کنند، نقش تعاملی با مخاطبان را نیز بر عهده گرفته و فرآیند بازخوردگیری مستمر از مخاطبان را تسهیل نمایند. نکته کلیدی در این زمینه آن است که علاوه بر آنکه نرم افزارهای تحت دستگا ههای هوشمند می توانند در کمترین زمان و هزینه با بالاترین شاخص های کیفی محتوای مورد نظر سازمان را به مخاطبین برسانند، قابلیت سهیم کردن مخاطبان در تولید محتوا را نیز دارند. در انتهای این مقاله سهیم کردن مخاطب در تولید محتوا به عنوان یک عامل اثربخشی مدیریت محتوا در روابط عمومی مورد بررسی قرار گرفته است.
 

مقاله هفتم: غلامحسین حسینی نیا عضو هیات علمی دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران، حسین مهری دانشجوی دکتری کارآفرینی و محمد حسن ترابی دانشجوی دکتری کارآفرینی تحت عنوان «نقش رسانه های اجتماعی در کارآفرینی سازمانی روابط عمومی مورد کاوی شرکت ملی پست جمهوری اسلامی ایران» به نقش رسانه های اجتماعی در کارآفرینی سازمانی پرداخته اند.


کیفیت ارتباط بین سازمان و عموم افرادی که با آن سر و کار دارند، عامل اساسی در تحقق اهداف سازمان و ارتقاء جایگاه آن است. بر این اساس، سازمان را مرزهایش تعریف نمی کنند، بلکه سازمان توسط شبکه ذینفعان و مخاطبانش تعریف می شود. سرمایه اجتماعی، کلید موفقیت روابط عمومی و یک سازمان در این پیوند دوسویه بین مخاطبان و سازمان هاست.


روابط عمومی باید بر محور تفکرمداری، مشارکت مداری و اطلاع مداری باشد تا بتواند در راستای کمک به اثربخشی سازمان مؤثر باشد و با نواندیشی و نوگرایی، ابتکار و خلاقیت مستمر عجین شود و خود را با تحولات و پاسخگویی مرتب به افکار عمومی منطبق و هماهنگ سازد. (بصیریان راد، 1391)
با گسترش روز افزون موضوع کارآفرینی که در دنیا به عنوان یک علم برتر مطرح شده و در بسیاری از دانشگاه های دنیا تدریس می شود روابط عمومی ها نباید خود را از آن بی نصیب نمایند. کارآفرینی در روابط عمومی می تواند زمینه های اشتغال، پیشرفت و سازمان دهی کلیه امور روابط عمومی را به همراه داشته باشد وباعث ایفای بهتر نقش حلقه مفقوده ارتباطی روابط عمومی و جامعه گردیده و محیطی را مهیا نماید که افراد فرصت رشد، پیشرفت، خلاقیت و نوآوری را برای سایرین مهیا سازد. و اما کارآفرینی به شدت به بسترهای فناوری اطلاعات وابسته است و از آن بهره زیادی می گیرد. شاید اغراق نباشد اگر کارآفرینی مدرن بدون فناوری اطلاعات را امری غیرممکن بدانیم.


اما آیا این شبکه ها می توانند در خدمت کارآفرین سازمانی در روابط عمومی باشند یا خیر و واکاوی نقش رسانه های اجتماعی در یک روابط عمومی کارآفرین ناظر بر روابط عمومی شرکت ملی پست جمهوری اسلامی ایران، مباحثی است که در این مقاله به آنها پرداخته می شود.
 

مقاله هشتم: سمیه آقایان، دانشجوی دکتری مدیریت رسانه، پردیس بین المللی کیش دانشگاه تهران تحت عنوان «نقش روابط عمومی ها در جوامع دانش محور» به جوامع دانش محور و نقش روابط عمومی در آنها می پردازد.


در حال حاضر جوامع نوین بیشترین دامنه ارتباطات و رسانه ای را دارد. جامعه آینده، جامعه ای صرفا اطلاعاتی نیست که با متن و اسناد و اطلاعات سر و کار داشته باشد. همچنین به این دلیل که بشر با عبور از جامعه اطلاعاتی و سپس عبور از جامعه دانشی به جامعه مجازی می رسد و اینجاست که نقش روابط عمومی ها با توجه به ارتباطاتی که دارند و برقرار می کنند، در سازمان ها پر رنگ تر می شود.


در این راستا اگر انتقادهای زیادی به سازمان ها می شود، می تواند بخش زیادی از آن ناشی از این باشد که تصویرشان را در نزد مشتریان نادیده گرفته اند. با فعالیت های روابط عمومی، یک سازمان را می توان حتی در نگاه منتقدان آن، قابل پذیرش جلوه داد. در جوامع دانش محور روابط عمومی ها در سازمان ها نقش به سزایی ایفا می کنند. در این پژوهش سعی بر آن است که نقش روابط عمومی ها در جوامع دانش محور با مطالعات مروری و کتابخانه ای بررسی شود.
 

مقاله نهم: بهروز تقی محب و حسن خدمتگزار تحت عنوان «بررسی تاثیر روابط عمومی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب در افزایش سرمایه اجتماعی کارکنان» به تبیین تاثیر روابط عمومی بر سرمایه اجتماعی پرداخته اند.


هدف از این پژوهش شناخت رابطه بین روابط عمومی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب و افزایش سرمایه اجتماعی کارکنان آن می باشد.


ترکیبی از نظرات بوردیو، کلمن و پاتنام به عنوان چارچوب نظری انتخاب شدند.


نتایج نشان می دهد بین عملکرد روابط عمومی و مولفه های سرمایه اجتماعی )ایجاد اعتماد اجتماعی، میزان رضایتمندی، مشارکت اجتماعی، میزان آگاهی و حل تعارض بین کارکنان و مدیران( رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین سن، تحصیلات و طبقه اجتماعی با سرمایه اجتماعی همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد.
 

مقاله دهم: حسن ربیعی، عضو هیات مدیره انجمن متخصصان روابط عمومی تحت عنوان «روابط عمومی و محتوا» به این موضوع پرداخته اند.


امروزه واحدهای روابط عمومی بیش از هر دوره ای به مدد توسعه تکنولوژی های نوین ارتباطی از ابزارهای مختلف و قدرتمند اطلاع رسانی بهره مند شده اند که در حداقل زمان ممکن پیام های شان را به انبوه بی شماری از مخاطب انتقال می دهند. از سویی دیگر مخاطبان نیز در لحظه، قادر به دریافت پیام ها می باشند و می توانند به صورت تعاملی بازخورد و خواسته و نظرات شان را ارائه دهند.


لذا در این رهگذر آنچه از اهمیت دوچندانی برخوردار شده است موضوع تولید محتوای پیام ها و میزان جذابیت، غنا و اثربخشی آن می باشد. بحث تولید محتوا، بویژه در کارهای انتشاراتی از اهمیت بالایی برخودار است؛ یعنی به هر میزان فعالیت های انتشاراتی ما در قالب کتاب، بروشور، خبرنامه، گزارش های عملکرد و فعالیت های انتشاراتی بیشتر باشد ابزارها و امکان بیشتری برای ارتباط و تعامل با مخاطبان در اختیار خواهیم داشت. البته تاثیرگذاری موثر همه این ها در گرو محتوای مناسب و مفید است. در واقع یکی از غفلت های روابط عمومی ها در این زمینه آن است که در حوزه تولید محتوای با کیفیت، وقت و انرژی زیادی گذاشته نمی شود و حاصل تولید شده در قالب یک محتوای مناسب عرضه نمی شود.


به نظر مشکل عمده در زمینه تولید محتوا، عدم بهره گیری از نیروهای انسانی متخصص و صاحب اندیشه در این حوزه و از سویی نداشتن بانک اطلاعات رسانه ای در بسیاری از روابط عمومی هاست. منظور از بانک اطلاعات رسانه ای هم این است که ما باید اطلاعات پایه ای مربوط به فعالیت ها و برنامه های سازمانی خود را در قالب فایل های اطلاعاتی در بانک اطلاعاتی جامعی داشته باشیم و مرتب آنها را بروز کنیم.


اساسا روابط عمومی ها باید مکانیزمی را طراحی کنند که واحدهای سازمانی مربوطه شان، اطلاعات روزانه خود را بدون بروکراسی اداری در اختیار آنان قرار دهند و مطمئن باشند که این اطلاعات با ویرایش علمی و در جای مناسب خود به کار گرفته خواهد شد و کارهای آنان نیز نمود اطلاع رسانی و رسانه ای پیدا خواهد کرد.
این بانک، منبع اطلاعاتی ارزشمندی برای تهیه یاداشت، خبر، گزارش، متون مصاحبه های خبری، تهیه مقالات و ... محسوب شده و می تواند فعالیت های انتشاراتی، رسانه ای و تبلیغاتی روابط عمومی ها را پشتیبانی کند.


با وجود چنین بانک های اطلاعاتی دست روابط عمومی ها هیچگاه از اطلاعات لازم برای تدوین محتوا خالی نخواهد بود و قطعا زمینه مناسبی را هم برای تغذیه نشریات و خبرنامه های داخلی پدید خواهد آورد.


به عبارتی دیگر یکی از اولویت های اساسی کار روابط عمومی تجهیز و به کارگیری نیروهای توانمند و پشتوانه سازی اطلاعاتی است. یعنی تا این پشتوانه سازی وجود نداشته باشد، عملا تولید محتوای مناسب مقدور نخواهد بود.


پس وجود یک بانک جامع اطلاعاتی با پشتوانه ای قوی و محکم ابزاری معتبر و مطمئن برای تولید محتوا در روابط عمومی خواهد بود که نبود آن کارهای جاری اطلاع رسانی روابط عمومی و سازمان را دچار اختلال خواهد کرد. این بانک اطلاعاتی کمک خواهد کرد تا روابط عمومی بتواند کارهای ارتباطی و بخصوص رسانه ای خود را سهل تر و راحت تر و موثرتر انجام دهد.

برخی از یازده مقاله این کتاب که در حوزه محتوای روابط عمومی و مدیریت دانش محور می باشند، در سیزدهمین کنفرانس بین المللی روابط عمومی ایران که در تاریخ 19 دی ماه 1395 برگزار شده بود، ارائه و بقیه با ارزیابی کمیته علمی کنفرانس از مقالات واصله برای انتشار در این کتاب انتخاب شدند.